ΟΔΟΝΤΙΚΑ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ

ΟΔΟΝΤΙΚΑ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ {noPicture}

 

ΟΔΟΝΤΙΚΑ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ

(Δημοσίευμα του Ιατρού από τη Real News)

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, 7 στους 10 ανθρώπους ηλικίας 35 έως 45 ετών έχουν χάσει ένα τουλάχιστον δόντι από διάφορες αιτίες, ενώ περίπου 1 στους 4 μέχρι τα 75 θα έχει χάσει όλα τα δόντια του.

Η επιθυμία για απόλαυση, λειτουργικότητα και κοινωνική ζωή μέχρι τα βαθιά γεράματα οδήγησε στην εύρεση λύσεων πιο αποδεκτών από τις προϋπάρχουσες με τις κινητές και ακίνητες κατασκευές. Έτσι, δημιουργήθηκαν τα εμφυτεύματα. Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι "κοχλίες", συνήθως από τιτάνιο, που έχουν ειδική υποδοχή για να "κουμπώσει" πάνω τους η προσθετική εργασία που θα επιλέξει ο οδοντίατρος.

Τα εμφυτεύματα χρησιμοποιούνται για να αποκαταστήσουν την έλλειψη ενός ή περισσοτέρων ή και όλων των δοντιών, χωρίς να επηρεάζουν τα εναπομείναντα δόντια και χωρίς να προκαλούν φθορά στους μαλακούς ιστούς που τα περιβάλλουν. Η διαδικασία τοποθέτησής τους είναι σχετικά απλή. Ο εκπαιδευμένος γιατρός ανοίγει ένα μικρό "φρεάτιο" στη γνάθο και κοχλιώνει τα εμφυτεύματα. Η χρήση των συνήθων τοπικών αναισθητικών και η χορήγηση ήπιων παυσίπονων καθιστούν τη διαδικασία απολύτως ανεκτή από τον ασθενή.

Το περιβάλλον του ιατρείου είναι στο σύνολο σχεδόν των περιπτώσεων επαρκές για την τοποθέτησή τους. Οι περιορισμοί στην τοποθέτησή τους είναι γενικοί και τοπικοί. Οι γενικοί περιορισμοί (απαγορεύσεις) αφορούν ανθρώπους με βαριά νοσήματα κολλαγόνου ή κακοήθειες που συνοδεύονται από ακτινοβόληση των γνάθων ή από λήψη διφωσφονικών ενδοφλεβίως ή από αρρύθμιστο διαβήτη κλπ.

Οι τοπικοί περιορισμοί αφορούν τις περιπτώσεις που οι γνάθοι είτε είναι ατροφικές είτε αλλοιωμένες από φλεγμονές. Για τις περιπτώσεις αυτές υπάρχουν πια δυνατότητες για αυξηντικές τεχνικές με μοσχεύματα είτε από τον ίδιο τον ασθενή είτε με βιοϋλικά που δημιουργούν αύξηση των γνάθων και καθ' ύψος και κατά πλάτος (block από το σώμα της γνάθου, μοσχεύματα ζωικής προέλευσης, ανυψώσεις στα ιγμόρεια κλπ). Η αξία των εμφυτευμάτων συνίσταται στο ότι εξασφαλίζουν μια μακροχρόνια σταθερότητα που αγγίζει το 95%-98% για μια 15ετία με αισθητικά και λειτουργικά αποτελέσματα παρόμοια με αυτά των φυσικών δοντιών. Η διατήρηση, όμως, του ποσοστού αυτού προϋποθέτει και τη φροντίδα του ασθενούς για σχολαστική στοματική υγιεινή και τακτική παρακολούθηση. 

 

Πίσω